Krommantie armband

Vroeger als 14 jarig meisje kwam ik in contact met de winticultuur.
Ik had een vriend, gewoon een kennis die zich bezig hield met zeven geesten water. Met nieuw jaar bad hij met een witte kaars tot grote man. Ik vond hem maar een vreemde snuiter met zijn witte kaars en grote man gebed. Ik lachte hem uit.
Hij had een speciale glas waar ik niet uit mocht drinken, was zeker een glas voor die zeven geesten van hem.
Als ik eruit dronk dan zou ik komen te sterven.
Hij wist me wel bang te maken met al die rare verhalen.
Hij droeg ook altijd een armband met een adelaar of zo. Een krommantie en hij was kaptein.
In ieder geval was deze heer druk bezig met zijn culturele gaves. Maar van de één op andere dag heeft hij zijn gaves verworpen en de krommantie armband afgedaan.
Meneertje had behalve mooie dromen dat hij als de Messias verwelkomd werd door het volk ook voorspellende dromen of visioenen waar hij s'nachts van wakker schrok. Dromen die even later uitkwamen.
Daar had meneertje zichzelf niet op voorbereid. In ieder geval zit de schrik er tot de dag van vandaag, 27 jaar later nog in.
Hij houd zich dus niet meer bezig met het hele winti gebeuren. Hij zegt dat het voor hem niet meer hoeft.
Ik vraag me af of er mensen hier zijn die in hun culture zoektocht naar winti ook geschrokken zijn en afstand hebben genomen vanwege alles wat erbij komt kijken bij het manifesteren van de winti.