odi odi,het is lang geleden maar hier komt nog een ontmoeting met de watra ingi mama.pas geleden 'droomde' ikdat ik omgeven was door helder blauwgroenig water,het besef dat ik ,kon verdrinken deed mij mijn adem inhouden ,het deed pijn in mijn borstkas,ik hield het niet meer,ik moest lucht hebben ik was diep in de rivier.ik zag een rotsformatie en holen en manouvreerde erheen,ik kwam er niet,want ikmoest echt lucht hebben.toen ikplots iets in mijn ooghoeken zag,ikschrokff het was een aantrekkelijke licht van kleur en heel lange zwartharige vrouw. ze keek naar me en zei adem gewoon...ikdurfde niet en was tegelijk verbaasd dat zij kon praten onder water en gewoon ademen..ze herhaalde steeds hetzelfde ;je kan gewoon ademen,,de pijn in de borst gaf het gevoel te ontploffen.eindelijk ademde ik...nog angstig dat ikme zou verslikken..maar er gebeurde niets ik kon als normaal ademhalen en praten.de vrouw namme niet bij de hand maar schrijnde haar lichaam ijlings langs me heen en zwommen we verder,ik was vol verbazing en wilde steeds naar de vrouw kijken,maar we zwommen zo snel dat ik haar gezicht steeds niet zien kon.ze bracht me naar 1 van de rotsen en liep met me mee...het was droog bij de rotsen ,de grond was van blauwe zachte koele aarde,opde muren verschenen lichtjes die donker waren,ik nam allerlei details waar enliep dieper de grot in.de vrouw was verdwenen..ik keek dieper de grot in,,toen ik een fietser langs zag gaan,,een fietser? dacht ik en liep naar de plek toe.het leek een gewone brede zandpad ,een kind speelde met een emmer en spa,een vrouw kwam langs mmet wasgoed op haar hoofd,,ik was verbaasd en keek verder de straat in.het leekeen stad,vol bedrijvigheid maar niemand werkte voor een ander ,iedereen groot en klein zorgde onbezorgd voor zichzelf in harmonie met elkaar en tegelijk samen.de sfeer was erg prettig.ik bleef het heel lang gade slaan ...tot ikwakker werd.